Kinderen uit Gods hand

“Bent U bereid kinderen als geschenk uit Gods hand te aanvaarden, hen in uw liefde te laten delen en hen in de geest van Christus en zijn Kerk op te voeden?”

Op de dag af elf jaar geleden, en ook toen, net als in dit jaar, op de woensdag na Pinksteren. Of in de woensdag van het Pinksteroctaaf, zo je wilt, hebben we hierop ja gezegd. En gezegend mogen we zeker zijn met onze kinderen. Zij zijn daarom ook onderdeel van onze trouwdag en onze dankbaarheid op deze dag.

Uit dankbaarheid (en omdat het gewoon fijn is) proberen we elk jaar op deze dag samen naar de Mis te gaan en deze ook, als we het niet vergeten aan te vragen, op te laten dragen uit dankbaarheid. Onze eerste twee jaren kon dat mooi samen. Sinds de kinderen er zijn is het een uitdaging.
Met o.a. een man die besloot nog geen week geleden dermate door zijn enkel te gaan dat hij nu met kruk strompelt en mijn belasting rondom de logistiek en taken in huis een beetje toegenomen zijn, werd een Mis vroeg in de ochtend hem helaas niet meer. Dan maar in de avond.

Dat was misschien toch wel een beetje overmoedig. Onze dreumes is bijvoorbeeld op ontdekkingstocht. Dus dan is het constant kiezen tussen of hem opvoeden, en dus nee zeggen, en daarop luid gehuil als antwoord krijgen, of hem redelijk zijn gang laten gaan met als gevolg dat hij de grenzen niet leert. Als extra rode lap voor een stier heeft onze parochie een deur die met een knop automatisch open gaat. Erg handig en vriendelijk voor mensen in een rolstoel of die minder goed ter been zijn. Minder handig als je een nieuwsgierige dreumes hebt die dat maar al te graag op continue repeat doet.

Gelukkig zal Onze Lieve Heer het vast begrijpen dat de aandacht verdeeld is en er wat andere activiteiten tijdens de Eredienst aan Hem zijn dan alleen bidden en zingen. Iets met een ruim gegeven zegen waar wij blijkbaar geschikt voor geacht werden.

En wij? Wij zuchten nog eens diep, gaan komende weken in wat meer rust in toerbeurten naar de Mis, en hopen dat de trouwdag volgend jaar wat makkelijker gaat.

Plaats een reactie

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Omhoog ↑